-aaa anne bak gemide adam var! +adam değil evladım denizci o...

sea is my country, ship is my home, duty is my life, who is my wife?

deniz milletinin insanları çok garip, kesinlikle bizden değiller. karaya ayak bastıklarında en fazla gelinciğin topraktan ayrıldıktan sonra canlı kalabildiği kadar normal kalabiliyorlar. mesela babam, limanın girişine beni almak için geldiğinde son adımlarında yalpalıyodu, gemiye benim kolumda döndü. yok be, o kadar değil. bi on gün rahat duruyolar. sanırım bi yerlerinde deniz kokusu deposu falan var. hayır gemiden indiğinde geldiği yer de denize en fazla iki yüz metre falan ama illa o sactan yapılma zımbırtının içinde olucak. (o pastoral benzetme için özür dilerim, bana yakışmadı)

denizciler, yakamozun her rengini bilir ama sorsan çocuğunun göz rengini cevap veremez.

gemi aşçısının yaptığı yemeklere bayılır ama karısına şu şöyle olsaydı ya da bu böyle yapılmaz der.

denizciler, kahve muhabbetlerine gelemez, hele siyaset falan, onlara uzak olsun. oy kullandıklarını görmedim ki. ülkedeki değişiklikler de en az onları etkiler herhalde. kendi ülkeleri gemileri çünkü, iki mil uzakta devlet başkanları kaptanları sonuçta.

şahitlikleri de kabul edilmiyo belli bi zamandan sonra, bence de edilmesin, zaman mefhumları bile kayboluyo adamların. kardeşim liseyken orta üçte olduğunu iddia etmişti babam.

ya alkolik olurlar ya dindar, istisnası babam.

on gün gemilerinden uzak kalınca cidden huzursuzlanıyorlar.

gemilerde de sosyal yaşam var diyenler de yalancıdır. yok, valla yok. bi rizeli vardı, dört sene önce gördüğümde de bana ailesindekiler sahip olduğu tabancaları anlatmıştı, geçenler de yeni bi tüfek eklenmiş, diğer hepsi aynıydı. eski tabancayı saymadı ama, dede yadigarı olan, galiba iyice tırtladı.

yarısı araba kullanmayı bilmez ama motor hastalıkları var, rüzgar kanlarına işlemiş. 

balıkları tuttukları kadar çocuklarının ellerini tutmamışlardır dememe gerek bile yok.

amcam affetsin, google a sailor yazınca sailor moon çıkıyo, denizci yazınca da ya bahriyeli ya da seksli şeyler.

yazıcak bi şey bulamadım, iyice tumblr a döndürdüm diye yazdım da bunu, çok mu dertli duruyorum, uzaktan bakınca? yok öyle değil, bir de denizcilerin çocukları var, serbest takılıyolar genelde, babaları evde olunca kısıtlanmış gibi hissediyolar, izin almak ne lan?