first snow in karabiga

kar yağıyo, ankamall taboccodan puro almıştım, vanilyalı, bi de sıcak çikolata yaptım (sıcak çikolata tadıyla gerçi, kakao işte), bahçeye indim, o bahçe ışığı yanan zımbırtı kardan koruyo, onun altında yaktım puromu, bi yandan puro çekiyorum, bi yandan çikolata. sözde çok muhteşemgiz bi şey yapıcaktım, karı izliycem, arkadan müziğim çalıcak (jethro tull - first snow in brooklyn), ben karı izliycem, böyle garipli birşeyler düşünücem (dün sinemada gördüğüm kız mesela, annem tanıştırdı, daha önce anneme çıtlatmış oğlunla tanıştırsana beni diye, sanırım beni hiç görmemiş, sadece kardeşime bakıp beni almıştı, neyse), parantezde anlattım neyi düşünceğimi burdan kızı anlatayım; kocaman gözleri vardı be, kıvırcık saçları, elleri sıcaktı, tırnakları parlak, gömleği güzeldi çok, ben nedense gömleğin kızlara çok yakıştığını düşünüyorum, bak yine karnıma ağrı girdi, hala ergenim, koca pezevenk oldum halbuki, acemiyim ya çok bu konularda, metro aşklarım da oluyo benim, otobüslerde olmuyo ama ankara-çanakkale arasında olmuştu bi kere. 



ama ben kızı düşünmedim, hala kızı diyorum çünkü aklım acık gittiğinden annem adını söylerken ben hayalimde çayırlarda koşuyodum, öküz gibi, gelincikleri ezip papatyaların hayatına son veriyodum, adını bilmiyorum melis'in (umut sarıkayanın sevgilisi melis değil o!) tek düşündüğüm önce erkekken kadın olan, kadın olunca da tercihinin kadınlardan yana olduğunu farkedip lezbiyen olan insandı, 3 gün sonra da evlenecekmiş. bu insan aklıma nasıl mı girdi? behzat ç 6. bölümde harun gazeteden okuyo, hiç yoksa bürom öyle olsun istiyorum, belki o zaman pişmanlığım gider, puro da güzel değilmiş, tırt circoptan aldığım 10 liralık buna basar, bi de 12 ye aldım, yemişim taboccoyu.