devlerin aşkı

o yılları anlatan filmlerin renkli, filmlerdeki fotografların siyah beyaz gösterildiği zamanlardı. içkiler kahvelerde içilirdi. muharrem o kadar heybetliydi ki, çarşıdan yürümeye başlasa ayak sesleri tepe mahalledeki evinden duyulur, karısı rüveyde "geliyo bizimki" derdi. bir de nara attı mı sesi bağlarda yankılanırdı. romantik bir beyefendiydi muharrem. tabi türk erkeklerinin çoğunda olduğu gibi romantikleşmesi için alkole ihtiyacı vardı. bir çeşit katalizör. işte o gün altı şişe kırmızı üzüm şarabını, hani bi tanesi erik kadar olan üzümlerden yapılan, bana mısın demeden götürmüştü. kahvedeki masayı kucakladığı gibi eve doğru gitmeye başladı. rüveyde cezveyi ocağa koymuştu bile. kapı açıldı, o zamanlar kapı çalınmazdı, bi ipi çekerdin ve içerdeydin. "rüveydaaa" dedi, "sana çiçek getirdim." masanın üstünde kocaman trakya birlik tenekesine ekilmiş fesleğeni gördü rüveyde, "eyvah yine masayı getirmiş." dedi, "yarın götürür."