didim, tırt

geçenlerde yeni moda aşk filmlerinden bir pasaj gibi duran yazı yazmıştım ya, şimdi de gitmekle alakalı aynısından yazabilirim. hani arkada seven kalpler falan bırakmaklı, bir çift yaşlı göz. yalan söylemekten de sıkıldım, yazmam. niyetim kendimi acındırmak değil de. gidiyorum la ben. 


paramparça bi tatilim var, eve geldim bütünlemelere gittim, oradan geldim hoş vakit geçirdim biraz, şimdi didim'e kampa gidiyorum. didim deyince öyle oyyşş olmuyor işte, hoş didim oyşluk bir yer değil de. sincan'ın deniz ve ingilizli olanı işte. neyse kamp çok kötü bir şey ve bir ay sürüyo, yazı yazmamı dört gözle bekleyen dört kişi bile yok ama yine de haber vereyim dedim, temmuz ayı muhtemelen "0" kayıtlı olucak.


şu an balkonda oturuyorum, sivri sinekler her yerimi yiyo, ben didim'de onların izlerine bakıp "a ha bunlar evdeyken olmuştu." diyeceğim, bayaa bi evcimenimdir de, kızlar duyrulur. yemek de yapabiliyorum ve annem beni, ben mezun olur olmaz başından savmaya çalışıyor. heh sivri sinekler. derimdeki izler geçmiyor benim, bi çeşit kanserden muzdarip olabilirim, galiba sigarada gerçekten 4xyz tane lanet madde var. o kadar geçmiyor ki kıçımda bi elin ayası ve hepsi birbirinden kocaman (en küçük baş) beş parmağın izi duruyor, ebem sağolsun. yara veya başka şey izlerinin 25 yıl sonunda geçeceğini umuyorum, 5 sene sonra "popiş"ime ayna tutucam ve kontrol edicem, sonucu bildiririm.


ben moda blogu yapsam böyle bir şey olur;